Meet Major!

Meet my friend Major!!

Major is very special to me, because he was my first rescue dog at DAR. I went with our mobile clinic after a call from a local villager. Major got himself some bad maggot (maden) wounds after several dog bites. We found the poor guy laying in a corner of a big Tibetan hostel, and I can tell you this, the smell of his wounds was overwhelming.

So after some emergency treatment by our amazing veterinarian and vet assistant on the scene, we brought him back to the shelter for proper treatment. During the ride I was "lucky" to sit at the back seat, near to Major sitting in the open trunk. As he (and his maggots) kept jumping out of the trunk and onto the back seat next to me, well... let's just say our relationship started quite intense .. :)

What really impressed me though, was the kindness of this beautiful boy. As soon as we entered the stinking scene, despite all of his painful injuries, he started wagging his tail. Really, we humans can learn so much from our animal friends!

======================

Hey, hier is mijn vriend Major!

Met Major heb ik een bijzondere band. Hij was mijn eerste rescue hond die we oppikten met onze mobiele kliniek. Ik ging samen met onze dierenarts en assistent naar een vlakbij gelegen dorp, na een oproep van een van de bewoners. Major bleek een aantal ernstige "maden wonden" te hebben nadat hij flink wat bijtwonden opliep van andere straathonden.

Een "maden wond" ontstaat doordat een grote(re) (bijt)wond afgestorven weefsel (rondom) bevat. In dit weefsel leggen vliegen hun eitjes en de maden die hieruit kruipen, eten vervolgens het afstervende weefsel op. Daardoor ontstaat er een nieuw randje wat afsterft, wat ze weer op eten, etc, etc.

Deze arme kerel was in een hoekje van een Tibetaans hostel gekropen, en echt waar, de stank van zijn wonden was overweldigend! Dus nadat we eerste hulp ter plaatse verleenden, namen we hem mee terug naar het asiel voor adequate hulp. Gedurende de rit was ik de "gelukkige" die achterin zat, vlak bij Major, die in de open kofferbak zat. Hij (en zijn maden) bleef maar op de achterbank springen.. dus nou ja, onze relatie begon nogal intens .. :)))

Wat echter de meeste indruk op me maakte, was zijn zachtheid en vriendelijkheid. Zodra we de stinkende hal binnenliepen, begon hij, ondanks al zijn pijnlijke verwondingen, direct te kwispelen. Echt, we kunnen nog een hoop leren van onze dierenvrienden..!!