At Mahendra's
Door: Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
21 November 2012 | India, Pushkar
Goedemorgen!
Na een heerlijk ontbijt zijn we gisterochtend naar het huis van Mahendra gegaan. Hij woont daar met zijn vrouw, ouders, twee zusjes en z'n broer. Ik kan zomaar een paar mensen vergeten zijn, want de Indiase huizen zijn een war bolwerk van kamers, gangetjes, dakterrassen en open ruimtes.
We werden eerst in zijn (slaap)kamer ontvangen en werden voorgesteld aan z'n twee zusjes, Bina en Jyoti. Uiteraard kregen we thee :) Mahendra had voor zijn jongste zusje twee landschildpadden gekocht, volledig illegaal natuurlijk waar hij zich terdege van bewust was, maar zich geen enkele zorgen over maakte. Da's gewoon zoals het gaat in India..
Na een minuut of tien kwam zijn vrouw, Manisha, om kennis te maken met mij. Een echte lieverd, die het niet makkelijk heeft bij haar schoonfamilie. Wanneer je als vrouw trouwt in India ga je bij je schoonfamilie wonen. Een andere optie is er niet. In zo'n gezin begin je vaak 'onderaan de ladder' en vooral de moeder des huizes bepaalt hoe snel je al dan niet geaccepteerd wordt. Natuurlijk speelt je man hier een rol in alleen het punt is dat die overdag vaak niet thuis zijn.
De taken zijn in dit land echt strikt gescheiden en het huis is het domein van de vrouwen. Zowel Manisha als de twee zussen van Mahendra komen het huis (zo goed als) niet uit. Er heerst een strak regime dat met name gehandhaafd wordt door de moeder van het gezin. Ons voordeel was dat papa en mama in Bikaner waren voor een familiebezoek, de sfeer was daardoor een stuk relaxter.
Na een tijdje ging ik met de twee zussen naar de kamer van de jongste om mijn handen te henna-en. De jongste sprak redelijk Engels en vertaalde vaak voor de oudste. Ondanks de taalbarriere snap je elkaar al heen snel, apart is dat. Bina, de oudste (22), gaat in februari trouwen. Ze heeft haar verloofde pas 1x gezien.. Na haar huwelijk (waar we overigens voor uitgenodigd zijn) vertrekt ze naar haar schoonfamilie die in Jaipur woont.
Ik vroeg haar of ze er tegenop zag om die kant op te gaan. Het antwoord was duidelijk en de blik in haar ogen ook, ja ze zag er tegenop, maar ze had geen keus. 'I have no options. But I'll manage.'
Uiteraard vroegen ze mij de oren van mijn hoofd over mijn relatie. Of het liefde was en of m'n vader Bart geaccepteerd had. Ik vertelde dat hij dat had maar dat we ook een relatie zouden hebben as hij het niet goedkeurde. Met grote ogen zaten ze me aan te kijken en Jyoti zuchtte 'ja, dat moet echte liefde zijn ..'. Haar voorkeur ging uit naar een love marriage, maar ze realiseerde zich dat haar enige optie een arranged marriage was..
Toen de henna klaar was om te drogen, hebben we nog een tijd op hun dakterras gezeten. Kopje Chai erbij, beetje keuvelen en uitkijken over de woestijn en de kamelenmarkt. Een ervaring om niet snel te vergeten!! Zeker het contact met de drie vrouwen en Bina's ogen toen ik afscheid nam en haar zei 'be strong in Jaipur and keep your head up..' Hoewel we elkaar niet woordelijk konden volgen, wisten we beide precies waar het over ging. Da's toch bijzonder..
Goed om weer eens te voelen hoe vrij wij in NL zijn. Om het leven te leiden zoals we dat willen en bovenal onze eigen liefdes te kunnen kiezen.. Boven voedsel, onderdak, medical care en geld is vrijheid toch eigenlijk het grootste goed.. .!!!
Na een heerlijk ontbijt zijn we gisterochtend naar het huis van Mahendra gegaan. Hij woont daar met zijn vrouw, ouders, twee zusjes en z'n broer. Ik kan zomaar een paar mensen vergeten zijn, want de Indiase huizen zijn een war bolwerk van kamers, gangetjes, dakterrassen en open ruimtes.
We werden eerst in zijn (slaap)kamer ontvangen en werden voorgesteld aan z'n twee zusjes, Bina en Jyoti. Uiteraard kregen we thee :) Mahendra had voor zijn jongste zusje twee landschildpadden gekocht, volledig illegaal natuurlijk waar hij zich terdege van bewust was, maar zich geen enkele zorgen over maakte. Da's gewoon zoals het gaat in India..
Na een minuut of tien kwam zijn vrouw, Manisha, om kennis te maken met mij. Een echte lieverd, die het niet makkelijk heeft bij haar schoonfamilie. Wanneer je als vrouw trouwt in India ga je bij je schoonfamilie wonen. Een andere optie is er niet. In zo'n gezin begin je vaak 'onderaan de ladder' en vooral de moeder des huizes bepaalt hoe snel je al dan niet geaccepteerd wordt. Natuurlijk speelt je man hier een rol in alleen het punt is dat die overdag vaak niet thuis zijn.
De taken zijn in dit land echt strikt gescheiden en het huis is het domein van de vrouwen. Zowel Manisha als de twee zussen van Mahendra komen het huis (zo goed als) niet uit. Er heerst een strak regime dat met name gehandhaafd wordt door de moeder van het gezin. Ons voordeel was dat papa en mama in Bikaner waren voor een familiebezoek, de sfeer was daardoor een stuk relaxter.
Na een tijdje ging ik met de twee zussen naar de kamer van de jongste om mijn handen te henna-en. De jongste sprak redelijk Engels en vertaalde vaak voor de oudste. Ondanks de taalbarriere snap je elkaar al heen snel, apart is dat. Bina, de oudste (22), gaat in februari trouwen. Ze heeft haar verloofde pas 1x gezien.. Na haar huwelijk (waar we overigens voor uitgenodigd zijn) vertrekt ze naar haar schoonfamilie die in Jaipur woont.
Ik vroeg haar of ze er tegenop zag om die kant op te gaan. Het antwoord was duidelijk en de blik in haar ogen ook, ja ze zag er tegenop, maar ze had geen keus. 'I have no options. But I'll manage.'
Uiteraard vroegen ze mij de oren van mijn hoofd over mijn relatie. Of het liefde was en of m'n vader Bart geaccepteerd had. Ik vertelde dat hij dat had maar dat we ook een relatie zouden hebben as hij het niet goedkeurde. Met grote ogen zaten ze me aan te kijken en Jyoti zuchtte 'ja, dat moet echte liefde zijn ..'. Haar voorkeur ging uit naar een love marriage, maar ze realiseerde zich dat haar enige optie een arranged marriage was..
Toen de henna klaar was om te drogen, hebben we nog een tijd op hun dakterras gezeten. Kopje Chai erbij, beetje keuvelen en uitkijken over de woestijn en de kamelenmarkt. Een ervaring om niet snel te vergeten!! Zeker het contact met de drie vrouwen en Bina's ogen toen ik afscheid nam en haar zei 'be strong in Jaipur and keep your head up..' Hoewel we elkaar niet woordelijk konden volgen, wisten we beide precies waar het over ging. Da's toch bijzonder..
Goed om weer eens te voelen hoe vrij wij in NL zijn. Om het leven te leiden zoals we dat willen en bovenal onze eigen liefdes te kunnen kiezen.. Boven voedsel, onderdak, medical care en geld is vrijheid toch eigenlijk het grootste goed.. .!!!
-
21 November 2012 - 08:20
Ineke:
Nog even een kleine aanvulling:
De familie zoekt (met behulp van een astroloog) een partner, maar de vrouw mag vrijwel altijd weigeren. Ook Bina heeft de eerste kandidaten afgewezen. De familie accepteert dit ook.
Toevallig was ik er toen ze haar partner voor het eerst ontmoette. Naast de man zelf (die ze erg leuk vond) is voor haar ook de familie van belang omdat het straks ook haar familie is. Bina was ook erg onder de indruk van het huis waarin ze straks zal wonen.....allemaal dingen die voor ons totaal niet meespelen bij een partner keus.
Blijft moeilijk voor haar om straks het huis te verlaten en bij een andere familie te gaan wonen. -
21 November 2012 - 08:20
Ineke:
Nog even een kleine aanvulling:
De familie zoekt (met behulp van een astroloog) een partner, maar de vrouw mag vrijwel altijd weigeren. Ook Bina heeft de eerste kandidaten afgewezen. De familie accepteert dit ook.
Toevallig was ik er toen ze haar partner voor het eerst ontmoette. Naast de man zelf (die ze erg leuk vond) is voor haar ook de familie van belang omdat het straks ook haar familie is. Bina was ook erg onder de indruk van het huis waarin ze straks zal wonen.....allemaal dingen die voor ons totaal niet meespelen bij een partner keus.
Blijft moeilijk voor haar om straks het huis te verlaten en bij een andere familie te gaan wonen. -
21 November 2012 - 08:20
Ineke:
Nog even een kleine aanvulling:
De familie zoekt (met behulp van een astroloog) een partner, maar de vrouw mag vrijwel altijd weigeren. Ook Bina heeft de eerste kandidaten afgewezen. De familie accepteert dit ook.
Toevallig was ik er toen ze haar partner voor het eerst ontmoette. Naast de man zelf (die ze erg leuk vond) is voor haar ook de familie van belang omdat het straks ook haar familie is. Bina was ook erg onder de indruk van het huis waarin ze straks zal wonen.....allemaal dingen die voor ons totaal niet meespelen bij een partner keus.
Blijft moeilijk voor haar om straks het huis te verlaten en bij een andere familie te gaan wonen. -
21 November 2012 - 08:21
Ineke:
Jeetje, drie keer is wel weer erg overdone....., maar weet niet hoe het eruit moet?! -
21 November 2012 - 12:21
Marij:
Aparte ervaring Mir..jullie kómen nog eens ergens zo..bijzonder hoor.
tûût, Mem.
Prima aanvulling Ineke!..na 3x blijft dat nu wel " hangen" :-))
Heb jij ook een henna versiering gehad door die meiden daar?
Groetjes, Marij -
21 November 2012 - 13:04
Ineke:
Hoi Marij,
Ik vind de henna versieringen vooral mooi bij anderen, maar soms ontkom je er niet aan. Dan heb ik ineens erg mooie rode bloempatronen op mijn bleke (toch wat oudere) handen, haha! Maar de meiden maken er altijd weer veel werk van.
Groetjes,
Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
